تلقیح کننده ها یک ماده متالورژی بسیار مهم هستند و روشهای طبقه بندی متفاوتی برای تلقیح کننده ها بر اساس ترکیب و استفاده آنها وجود دارد. در صورت طبقه بندی توسط ترکیب ، تلقیح کننده ها شامل تلقیح آلیاژ فروسیلیکون ، تلقیح باریم سیلیکون ، تلقیح زمین نادر و تلقیح مبتنی بر کربن است. تلقیح آهن سیلیکون و تلقیح باریم سیلیکون دو تلقیح مشترک هستند. تفاوت این دو نوع عامل باروری چیست؟

ارزش استفاده و قیمت بازار تلقیح کننده های فروسیلیکون به دلیل محتوای مختلف شاخص آنها متفاوت است. اثر درمان تلقیح تلقیح 45FESI ضعیف است و هزینه استفاده از 85FESI بسیار زیاد است. بنابراین ، 75FESI و 72FESI معمولاً به عنوان تلقیح کننده در کارخانه های فولادی و ریخته گری ها مورد استفاده قرار می گیرند. CA و Al در فروسیلیکون تأثیر قابل توجهی در اثر باروری دارند ، در حالی که CA در هنگام فراتر از 0.5 ٪ ، تأثیر بیشتری و توانایی گرافیکی قوی دارد. میزان آلومینیوم 75 آهن سیلیکون 1.5 ٪ و میزان آلومینیوم 72 آهن سیلیکون 2 ٪ است.

تلقیح باریم سیلیکون عمدتاً در تولید چدن خاکستری و آهن انعطاف پذیر استفاده می شود. تلقیح باریم سیلیکون می تواند تعداد توپ های گرافیتی را هنگام استفاده در آهن انعطاف پذیر افزایش دهد. مورد استفاده برای چدن خاکستری ، می تواند تمایل به ریخته گری سفید را کاهش دهد ، اندازه دانه را تصفیه کند ، گرافیت را ترویج کند و مورفولوژی گرافیتی را بهبود بخشد. علاوه بر بهبود خواص مکانیکی ، تلقیحات باریم سیلیکون نیز مقاومت شدیدی در برابر پوسیدگی دارند. تلقیح کننده های باریم سیلیکون معمولاً به عنوان تلقیح کننده با میزان باریم بین 2-4 ٪ استفاده می شوند. تلقیح کننده های باریم سیلیکون به طور کلی 0.2-0.8 میلی متر تلقیح جریان با اندازه ذرات 1-3 میلی متر و 3-8 میلی متر هستند.